این بنا درمیانه شهر زوزن کهن و دشت وسیع آن  نزدیک مرز کنونی ایران و افغانستان که در دوران گذشته از آبادی های خرم و آبادان به شمارمی رفت واقع است.بنایی عظیم و به یادگار مانده از دوران اوج معماری ایران شاهکار دوایوانی که .ایوانی در بخش شرقی و ایوانی دیگر آن  در بخش غربی قرار دارد، مسجد تاریخی زوزن با پلان دو ایوانی بنا شده و اولین معماری دو ایوانی در وادی خراسان می باشد. امروزه این بنا گرچه وضعیت خوبی ندارد ولی آنچه از ایوانها و تزئینات آن باقی مانده است می توان به شکوه و عظمت بی مانند آن در دوران آبادانی آن اشاره نمود.مسجد دارای کتیبه های آجری و کاشی های زیبا می باشد که در ایوانهای آن خصوصا ایوان جنوبی زیبآفرینی کده است. و جزء اولین بناهایی است که با کاشی فیروزه ایو تلفیق با آجر ساخته شده است. در ایوان جنوبی مسجد منبری از آجر و کاشی فیروزه ای با نقوش بسیار زیبا به چشم می خورد. با توجه به کتیبه های آن که در کاوش های باستان شناختی بدست آمده است سال شکل گیری بنا 600ه ق ( تا 616 ه ق )می باشد یعنی تقریبا  بیست سال قبل از حمله مغول ها خودنمایی کرده است.بنای مذکور به دستور قوام الدین موید الملک  ابوبکر بن علی زوزنی در دوره خوارزمشاهی شکل گرفته است .ساخت بنا با یورش مغولان به اتمام نرسید ودر زمان ما هم توجهی به آن نگردید